| |
|
|
|
|
Tożsamość FZŚ
Duchowość Maryjna w życiu tercjarzy franciszkańskich.
Duchowość maryjna w życiu tercjarzy jest pomocna w formacji duchowej i dążeniu ku doskonałości chrześcijańskiej. Uczymy się od Maryi, naśladując jej cnoty, jak służyć Bogu i bliźnim. Jest wzorem dla wszystkich chrześcijan jak wypełniać w swoim życiu wolę Boga. Jak zawiera Reguła FZŚ:„ niech także Franciszkanie świeccy dają świadectwo swojej ogromnej miłości przez naśladowanie Jej całkowitego poddania swych pragnień Bogu oraz przez zanoszenie do Niej ufnej i żywej modlitwy”. (Reg. 9).
Św. Franciszek z Asyżu tak bardzo rozmiłował się w Matce Bożej, że za kolebkę Zakonu wybrał kaplicę, gdzie królowała Matka Boska Anielska. Tutaj były pierwsze zalążki powstawania wspólnoty, która rozrosła się w tak wielkiej ilości dzięki wstawiennictwu i pomocy pośredniczki Anielskiej.
A czego mogą się uczyć tercjarze franciszkańscy we współczesnym świecie?
Przede wszystkim dyspozycyjności i otwartości na głos Ducha Św., wierności własnemu powołaniu franciszkańskiemu, uległej gorliwości słuchania Chrystusa i ochotnego wcielania w życie Jego woli. Powinniśmy także jak Franciszek uczyć się naśladować Maryję w jej uniżeniu i ubóstwie. A tym samym służyć ludziom opuszczonym, bezdomnym, ubogim i porzuconym, których tak los doświadczył, w miarę swoich możliwości. Tym samym winniśmy rezygnować z siebie, z własnych pragnień by w ten sposób jeszcze bardziej podobać się Bogu, tak jak Maryja.
Jakże bliska jest nam, franciszkanom świeckim, duchowość Maryjna. Na przestrzeni wieków było wielu franciszkańskich czcicieli Najświętszej Maryi Panny. Od XIII wieku po modlitwach Liturgii Godzin śpiewano antyfony maryjne, w wielu kościołach utarł się zwyczaj dzwonienia na Anioł Pański, czy chociażby koronka franciszkańska (do 7 Radości NMP).
|
|
|
|
|
|
| |
